Maria Liberia Peters was in de jaren ’80 en ’90 premier van de Nederlandse Antillen. Ze was een van de eerste vrouwelijke premiers binnen het Koninkrijk der Nederlanden.
Maria werd in Willemstad op Curaçao geboren. Toen ze in Nederland voor onderwijzeres studeerde, viel het haar op dat Nederlandse kinderen bijna niets over de Antillen te horen kregen, terwijl Antilliaanse kinderen wel alles over Nederland moesten leren.
Eenmaal terug in Curaçao werd ze lid van de politieke partij Partido Nashonal di Pueblo (Nationale Volkspartij). Een oud-premier van de Antillen stelde eens jegens Maria dat vrouwen altijd kritiek uitten op mannen maar zelf niet de moed hadden om de politiek in te gaan.
Peters bewees het tegendeel: in 1984 werd ze de Minister-President van de Nederlandse Antillen. Ze bleef dit tot 1994, met twee jaar onderbreking.
Toen Shell in 1985 de Antillen verliet, zorgde Maria ervoor dat de olieraffinaderij door een andere partij werd overgenomen. De fabriek zorgde namelijk voor veel werkgelegenheid op Curaçao.
Het lukte haar in de jaren negentig niet om van Curaçao een zelfstandig land binnen het Koninkrijk der Nederlanden te maken. In 2010 gebeurde dit alsnog.
Antiliaanse premier Liberia Peters tijdens een persconferentie, 20 juni 1988, Nationaal archief.
‘Als onderwijzer ben je de oren, ogen, en de voeten van degenen die niet kunnen lopen, horen,
of zien... dat is hoe ik rechtstreeks in de politiek terecht ben gekomen.’
Maria Liberia Peters, In: Liswood, Laura, Women World Leaders, Harper Collins, (1994).
‘Er zijn veel dingen die je op het slechte pad kunnen brengen. Je moet altijd je missie voor ogen houden anders raak je de weg kwijt. Je moet sterke benen hebben om op te staan en je moet je beslissingen verdedigen.’
Maria Liberia Peters, In: Interview met CBB, 14 april (1996).
Curaçaose onderwijzeres wordt premier
3 havo, vwo en bovenbouw havo, vwo
20 minuten
Moderne tijd
De ontwikkeling van pluriforme en multiculturele samenlevingen.
De 'F' in F-site staat voor feminisme.
Onze missie is om de geschiedenisles inclusiever te maken door onderbelichte verhalen van vrouwen zichtbaar te maken.
Zo geven we een nieuwe generatie een vollediger beeld van ons verleden.