Susanna (Suze) Groeneweg was de eerste vrouw in de Tweede Kamer.
Voordat Suze in de politiek ging was ze werkzaam als onderwijzeres. Ze kwam veel in aanraking met kinderen uit achterstandssituaties. In vele gezinnen was sprake van alcoholmisbruik en armoede. Toen ze lesgaf aan het Rijksopvoedingsgesticht in Montfoort, schrok ze van de slechte behandeling van de meisjes daar.
Op 1 mei 1903 sloot ze zich aan bij de SDAP. Ze verhuisde naar Rotterdam en werd lid van het plaatselijk afdelingsbestuur, waar ze zich ontwikkelde tot een goede spreekster op congressen en bijeenkomsten. In 1914 werd ze hoofdbestuurslid van de landelijke partij, wat ze tot 1936 bleef.
Op 17 september 1918 nam zij als allereerste vrouw in de Tweede Kamer plaats: Een historisch moment. Ze werd met voorkeurstemmen van mannen gekozen, vrouwen mochten immers zelf nog niet stemmen. Ze was de enige vrouw in de Kamer tussen 99 mannen. Suze’s intrede ging niet geruisloos. Er moesten een aparte kleedkamer en toilet worden geïnstalleerd en de mannen vreesden dat ze hun gedrag en grappen moesten aanpassen. Maar Suze wist waar ze over sprak: de mannelijke politici konden niet om haar heen.
Groeneweg hield op 7 mei 1919 een vurig betoog tijdens het Kamerdebat over het vrouwenkiesrecht. Zij herhaalde in haar speech alle tegenargumenten en de weerleggingen die vrouwen uit de vrouwenkiesrechtbeweging daar decennialang tegenin hadden gebracht.
‘Mijnheer de Voorzitter! (…)
Tot mijn spijt heb ik echter in het Voorlopig Verslag weer alle mogelijke bezwaren ontmoet die in den loop der tijden tegen het algemeen vrouwenkiesrecht zijn aangevoerd: alsof daar niets veranderd is in Nederland en daarbuiten.
Alle argumenten tegen, die men misschien 20 jaar geleden mocht verwachten in de achterhoeken van ons land, waar men slechts vanuit de verte of gansch niet het politieke leven volgde, komen in het Voorlopige Verslag weer voor. (…)
Ik zou meenen te kort te schieten in mijn plicht vooral jegens mijn sexe, wanneer ik die bezwaren gansch onweersproken liet; dat toch zou den schijn wekken alsof de enige vrouw, die hier zit, niet de kans zou zien, die bezwaren te weerleggen.’
Suze hield zich bezig met het onderwijs en de positie van vrouwen, maar ook met het leger, drankbestrijding en zwangerschapsverlof. Ze streefde naar zoveel mogelijk gelijkheid tussen mannen en vrouwen.
‘Mijn ervaring is, dat als de vrouwen zichzelf maar op de voet van gelijkheid met den man plaatsen, zij ook volkomen als gelijken erkend worden.’
Suze over haar afkeer van een aparte vrouwenclub binnen de SDAP. Een aparte positie zou slechts de minderwaardigheid van vrouwen tot uitdrukking brengen en bevestigen.
‘Wanneer ik als Kamerlid mislukte, dan zouden de vrouwen het gedaan hebben.’
Suze Groeneweg, terugblikkend op haar leven.
De 'F' in F-site staat voor feminisme.
Onze missie is om de geschiedenisles inclusiever te maken door onderbelichte verhalen van vrouwen zichtbaar te maken.
Zo geven we een nieuwe generatie een vollediger beeld van ons verleden.